– W pojedynczym multipleksie, zajmującym jeden dotychczasowy kanał telewizyjny, można zmieścić do 4 zwykłych (standardowych) programów TV, jeżeli wykorzystuje się kompresję MPEG2. Taki sposób nadawania jest stosowany w niektórych krajach, np. w Niemczech i Szwecji. Nowszy sposób nadawania, z kompresją MPEG4, który został przyjęty m.in. w Polsce, pozwala na zwiększenie liczby programów. Liczba programów w multipleksie zależy od rodzaju obrazów, które mają być nadawane. Im większa liczba szczegółów, szybsze ich zmiany, dokładniejsze odwzorowanie gradacji kolorów i stopni szarości, tym więcej miejsca trzeba przydzielić dla pojedynczego programu.
Dynamiczna transmisja sportowa zajmuje więcej miejsca od kreskówki dla dzieci lub od spokojnej dyskusji studyjnej, nazywanej „gadające głowy”. W ubiegłym roku przyjmowano, że w jednym multipleksie zmieści się 7 programów, w tej chwili ocenia się, że uda się wstawić 8 programów. Nadawca (operator) multipleksu byłby w stanie wcisnąć nawet 10 programów TV, ale wtedy widzowie wystawiliby ocenę: fatalna jakość, brak szczegółów, obraz rozmyty.
Odrębną sprawą jest obecność i liczba programów HDTV o wysokiej rozdzielczości. Przyjmuje się orientacyjnie, że taki program zajmuje 3 razy więcej miejsca od programu SDTV o standardowej rozdzielczości. W jednym multipleksie można więc zmieścić 2 programy HDTV i 2 programy SDTV. W chwili startu w Polsce naziemnej telewizji cyfrowej liczba dostępnych multipleksów wynosi 2,5 (tzn. w niektórych województwach zabraknie miejsca na trzeci multipleks), nie ma więc możliwości, aby umieścić kilka programów HDTV.
Dopiero wyłączenie dotychczas pracujących nadajników analogowych, co będzie następować sukcesywnie w ciągu 3 lat, poszerzy dostępną pulę częstotliwości, pozwoli na zwiększenie liczby multipleksów i można będzie pomyśleć o obecności w telewizji naziemnej kilku programów HDTV. Programy takie będą droższe w produkcji studyjnej i mogą zostać zakodowane. W tej chwili nie podjęto decyzji, które programy naziemnej telewizji cyfrowej zostaną zakodowane, ani kiedy mogłoby to ewentualnie nastąpić. W trakcie projektowania i przygotowania wymagań technicznych przewidziano możliwość kodowania tych programów.
Trzeba sobie zdać sprawę, że pojemność telewizji naziemnej, nawet po zakończeniu procesu cyfryzacji, będzie znacznie mniejsza od telewizji satelitarnej, kablowej lub rozsyłanej światłowodowo. Zalety naziemnej, cyfrowej TV nie będą polegać na znacznej liczbie programów, lecz na łatwości odbioru przy wykorzystaniu prostych anten, które nie będą musiały być precyzyjnie ustawiane w kierunku nadajnika.