Gdyby tego wieczoru przeszła nad Warszawą silniejsza wichura, można się było spodziewać najgorszego – złamania 43-metrowej iglicy, która wieńczy wysokościową część Pałacu (230,68 m). Ta potężna stalowa konstrukcja, obłożona na powierzchni około 400 mkw. 700 taflami luster, ważących około jednej tony, mogła runąć, powodując nieobliczalne zniszczenia i straty, nieporównanie większe niż te w Gąbinie, gdzie runął stalowy maszt radiowy (648 m).Żeby zapobiec takiej katastrofie, w przyspieszonym trybie, w bardzo niekorzystnych warunkach pogodowych, przeprowadzono, rozłożony na kilka etapów, prowizoryczny remont. Tym sposobem przedłużona została tylko agonia iglicy, którą należało zdemontować, a na jej miejscu postawić nową stalową konstrukcję, przystosowaną do prawidłowego zainstalowania anten. Takie zalecenia przedstawiła już w listopadzie 1988 roku ekipa Mostostalu w ekspertyzie stanu technicznego iglicy.

Cały tekst w czerwcowym wydaniu magazynu...