– Antena satelitarna jest najczęściej mocowana do pionowej rury, która stanowi górne zakończenie masztu lub wspornika antenowego, niezależnie od tego, czy wspornik jest przytwierdzony do ściany, dachu czy balustrady balkonowej. Kłopot sprawia to, że w czasie ustawiania lub przestawiania anteny satelitarnej trzeba dokonywać obrotów w prawo i w lewo, a wtedy antena pod wpływem własnego ciężaru zsuwa się w dół. Jest to efekt niepożądany, bo antena znajdzie się w zbyt niskim położeniu lub obejma antenowa przesunie się na część kolankową uchwytu.
Są dwa proste sposoby powstrzymania efektu zsuwania się anteny. Pierwszy sposób polega na zamocowaniu dodatkowego pierścienia dookoła części końcowej uchwytu antenowego. Należy znaleźć pierścień, najlepiej z plastyku, o wewnętrznej średnicy nieco większej od rozmiaru rury, nasunąć go na rurę i zamocować w miejscu, w którym ma się oprzeć obejma uchwytu antenowego. Miejsce to najczęściej znajduje się 10 -15 cm poniżej górnego końca rury. W celu zamocowania pierścienia używa się 2-3 śrub lub blachowkrętów. Pierścień jest wskazany w sytuacji, gdy zamierza się ręcznie obracać antenę satelitarną w dużym zakresie kątowym, w celu wyszukiwania różnych satelitów.
Drugi, łatwiejszy sposób polega na wkręceniu jednej poprzecznej śruby w odpowiednie miejsce pionowej rury wspornikowej. W pierwszej kolejności należy wybrać i napunktować miejsce, w które ma zostać wkręcona śruba. Miejsce to powinno znajdować się ok. 10 cm poniżej górnego krańca rury, od strony przeciwnej do planowanego kierunku wycelowania anteny satelitarnej. Najczęściej wybieramy satelity umieszczone na południowym wycinku orbity geostacjonarnej – w tym przypadku punkt zamocowania wkręta powinien znajdować się od strony północnej.
Po napunktowaniu należy wywiercić jeden otwór o średnicy np. 3,5 mm. W ten otwór wkręca się blachowkręt o typowej średnicy 4,2 mm. Pionowa rura jest przeważnie cienkościenna, dlatego blachowkręt jest korzystniejszy od śruby do metalu i nie wymaga używania gwintownika. Blachowkręt lepiej jest wkręcić tylko 2-3 obroty, aby jego stożkowe zakończenie sztywno utkwiło w rurze. Blachowkręt powinien być bez łebka i wystawać ok. 2 cm.
Na blachowkręt nasuwa się kawałek rurki plastykowej lub skuwki od długopisu. Jeżeli nie uda się znaleźć ciasno dopasowanej rurki, wtedy wskazane jest posmarowanie blachowkręta butaprenem. Element plastykowy w tym miejscu jest korzystniejszy od metalowego, bo nie rdzewieje i zapewnia poślizg.