– Kilka lat temu naziemną telewizję cyfrową DVB-T reklamowano jako sposób na bardzo łatwy odbiór programów TV, bez stosowania zewnętrznych, solidnych anten. Dotychczasowe eksperymenty pozwalają na stwierdzenie, że takie nadzieje nie potwierdziły się. Były publikowane bardzo optymistyczne mapy zasięgu naziemnej telewizji cyfrowej, z których wynikało, że możliwy będzie odbiór TV:
* w odległości 20 km od ośrodka nadawczego,
* przy zastosowaniu nadajnika TV małej mocy, o energii promieniowanej ERP rzędu 2 kW,
* z nadawczą anteną umieszczoną na wieży, na wysokości 150 m nad poziomem terenu,
* z odbiorczą anteną w postaci krótkiego pręta (dipola ćwierćfalowego), znajdującego się na wysokości 1,5 m ponad poziomem gruntu.
Badania były wykonywane przy wykorzystaniu samochodu osobowego, z anteną pomiarową umieszczoną na dachu pojazdu. Stąd wysokość 1,5 m nad poziomem terenu. Samochód pomiarowy poruszał się po szerokich ulicach, w przestrzeni w przybliżeniu otwartej, pozbawionej ścian i innych przeszkód, silnie tłumiących sygnał. Stąd bardzo optymistyczne wyniki zasięgu odbioru programów DVB-T.
W rzeczywistości w centrum miasta, wewnątrz solidnych budynków sygnał telewizji cyfrowej ma bardzo małą i niestabilną moc, niewystarczającą do poprawnego odbioru programów naziemnej telewizji cyfrowej. Przyczyną jest znaczne tłumienie sygnału, spowodowane obecnością w sąsiedztwie wielu wysokich budynków, wykonanych z żelbetu, stali itp. Niewiele osób ma mieszkania tak korzystnie zlokalizowane, że ze swoich okien widzą anteny telewizyjnego ośrodka nadawczego. Większość mieszkań ma ściany i okna zwrócone w „złą” stronę, w dodatku na niższych piętrach, gdzie sygnał TV nie dociera w sposób prawidłowy.
Na peryferiach miast dominuje niska, jednorodzinna zabudowa, bez budynków przesłaniających odbiór. Duża odległość od nadajnika sprawia jednak, że większość mieszkańców nie uzyskuje dobrego odbioru programów naziemnej telewizji cyfrowej, korzystając z prostych i małych anten, umieszczonych wewnątrz budynków.
Producenci telewizorów nowej generacji, wyposażonych w tuner cyfrowy DVB-T zdecydowanie zalecają, aby korzystać z anteny zewnętrznej, umieszczonej na dachu budynku.
Przypominam, że w Polsce, w celu zapewnienia sobie możliwości odbioru programów naziemnej telewizji cyfrowej należy zaopatrywać się w telewizory wyposażone w głowicę cyfrową, przystosowaną do systemu DVB-T / MPEG4, oznaczanego czasem jako H.264 AVC. Zakup telewizorów z głowicą (tunerem) starszej generacji, o nazwie DVB-T / MPEG2 jest pozbawiony sensu, gdyż w bliższej i dalszej przyszłości taka głowica będzie bezużyteczna.
Przesyłanie cyfrowego sygnału telewizyjnego różni się w sposób zasadniczy od przesyłania sygnału do telefonów komórkowych. Wprawdzie sygnał ma także postać cyfrową, ale strumień informacji jest zupełnie inny. Z telefonii komórkowej można korzystać swobodnie w wielu miejscach, trzymając aparat przy uchu i zapominając o tym, że do rozmów jest wykorzystywana antena o małych wymiarach, schowana w plastykowej obudowie komórki.
Zasadnicza różnica powstaje stąd, że obraz TV zawiera tysiąc razy więcej informacji niż ludzki głos. Do przesyłania sygnału TV trzeba stosować znacznie szersze pasmo częstotliwości, z czego wynika potrzeba radykalnego podwyższenia mocy nadajnika oraz konieczność użycia anten nadawczych i odbiorczych o większym zysku energetycznym, czyli o większych wymiarach. Ponadto chwilowe nieciągłości w sygnale mowy nie wpływają bardzo źle na zrozumiałość ludzkiego głosu, natomiast braki fragmentów obrazu czy chwilowe jego zaniki są natychmiast zauważane jako znaczne pogorszenie jakości wizji.
Do odbioru programów naziemnej telewizji cyfrowej można byłoby stosować małe anteny, umieszczone w mieszkaniach, gdyby powszechnie zastosować nadajniki TV dużej mocy i zagęścić ich rozmieszczenie. Dotychczasowe telewizyjne nadajniki analogowe miały moce ERP rzędu setek kW, a planowane nadajniki cyfrowe będą miały moce dziesiątki, a nawet setki razy mniejsze. Taka tendencja – obniżania mocy wszystkich emisji – występuje nie tylko w Polsce, ale i na świecie. W ten sposób zmniejszy się wzajemne zakłócenia pomiędzy różnymi systemami, wykorzystującymi fale radiowe.
W sumie dzięki naziemnej telewizji cyfrowej DVB-T otrzymamy:
* lepszą jakość wizji, bez odbić i zakłóceń,
* możliwość nadawania wizji o wysokiej rozdzielczości HDTV,
* możliwość nadawania wielokanałowej, przestrzennej fonii,
* znacznie większą liczbę programów TV,
* możliwość dodania programów radiowych.
Wszystko to będzie możliwe pod warunkiem korzystania z prawdziwych anten, a nie z przypadkowego kawałka drutu.
Telewizja DVB-T nie została zaprojektowana do odbioru na bardzo małych, kieszonkowych ekranach, stosowanych np. w telefonii komórkowej. Do takich zastosowań ma być przeznaczona telewizja cyfrowa DVB-H, która już startuje na skalę doświadczalną. W DVB-H będzie nadawany sygnał o zredukowanej rozdzielczości i zawężonym paśmie częstotliwości. Nadajniki DVB-H będą miały mniejsze moce od nadajników DVB-T, za to będą gęściej rozmieszczone w terenie, w sposób zbliżony do stacji bazowych telefonii komórkowej. Telewizja DVB-H będzie bardzo przydatna w Polsce. Ze względu na niedorozwój tras szybkiego ruchu i komunikacji publicznej ludzie będą chętnie sięgać po kieszonkowe telewizory i telefony komórkowe, stojąc w korkach drogowych.