– Należało o tym pomyśleć wcześniej i przede wszystkim zainstalować większą antenę satelitarną, z zapasem zysku na niekorzystne warunki pogodowe. Trzeba brać pod uwagę, że Polska nie znajduje się w centrum wiązek satelitarnych, lecz nieco z boku, a ponadto klimat w naszym kraju jest bardzo zmienny, co powoduje chwilowe obniżanie mocy sygnału odbieranego z satelitów. Wahania mocy sygnału satelitarnego nie są znaczne, ale jest wskazane, aby zestaw antenowy dysponował nadwyżką czułości.
Z tego względu zalecane jest instalowanie w Polsce anten o rozmiarze co najmniej 80 cm. Mniejsze anteny, zwłaszcza 55 lub 60 cm, dostarczają sygnału „na styk”, co powoduje chwilowe zaniki obrazu w warunkach gorszej pogody. Co to znaczy gorsza pogoda dla odbioru satelitarnego?
Szkodliwym czynnikiem nie jest mróz, bo prawidłowo wykonana antena satelitarna nie deformuje się i nie pęka w niskiej temperaturze. Konwerter satelitarny wprost przeciwnie – w niskiej temperaturze otoczenia ma mniejszy współczynnik szumów własnych.
Porywisty, zimowy wiatr może powodować wibracje i odchylenia anteny satelitarnej. Zadaniem projektantów i producentów jest wytworzenie takiej anteny, która będzie odporna na podmuchy wiatru. Większość sprzedawanych w Polsce anten jest odporna na wiatr występujący w naszym kraju, pod warunkiem solidnego zamocowania. Należy okresowo sprawdzać, czy elementy konstrukcyjne anteny satelitarnej nie uległy korozji, nie są popękane, obluzowane itp.
Istotnym czynnikiem pogarszającym odbiór satelitarny jest zaśnieżenie lub oblodzenie anteny. Wrażliwe są tylko dwa miejsca w zestawie antenowym: wewnętrzna, wklęsła powierzchnia talerza antenowego oraz okrągła pokrywka konwertera satelitarnego. Najlepiej, żeby miejsca te były czyste i suche – szkodliwa jest warstwa śniegu, lodu lub gruba warstwa wody. Anteny satelitarne są tak zaprojektowane, aby miejsca te były ustawione w przybliżeniu pionowo, co radykalnie zmniejsza prawdopodobieństwo gromadzenia się na nich opadów atmosferycznych.
Najczęściej padający śnieg jest na tyle suchy, że zsuwa się po powierzchniach anteny satelitarnej i konwertera. Do rzadkości należą opady bardzo mokrego śniegu, oblepiającego wszystkie przedmioty, z następującym atakiem mrozu, który zamienia ten śnieg w skorupę lodową. W takiej sytuacji najlepiej szybko zareagować, wymiatając świeży, mokry śnieg szczoteczką lub ściereczką.
Co robić, gdy mimo wszystko zima nas zaskoczyła i na antenie satelitarnej lub konwerterze wytworzyła się skorupa lodowa? W żadnym przypadku nie powinno się skrobać anteny metalowymi przedmiotami ani odbijać lodu, bo można zdeformować antenę lub uszkodzić warstwę antykorozyjną. Lepiej jest usunąć skorupę lodową, wykorzystując nawiew gorącego powietrza z dużej suszarki do włosów lub z termowentylatora. Inny sposób polega na wykorzystaniu gorącej wody, przyniesionej w czajniku lub w garnku, w której moczy się szmatę i przykłada do oblodzonej powierzchni. Nie zaleca się stosowania soli i innych substancji chemicznych, przeznaczonych do odśnieżania jezdni, bo mogą one spowodować wystąpienie korozji anteny.
W naszym klimacie skorupa lodowa na antenie satelitarnej powstaje rzadko, bo albo śnieg jest suchy i sam się zsuwa, albo nadchodzi odwilż i warstwa lodowa rozpuszcza się i spływa. Ponadto w słoneczne, mroźne dni występuje zjawisko sublimacji, czyli bezpośredniego odparowywania śniegu i lodu, bez przechodzenia przez fazę wodno-ciekłą.
Anteny satelitarne wykorzystywane do celów profesjonalnych są wyposażane w instalację przeciwoblodzeniową. Taka instalacja jest wykonana w postaci mat grzewczych, podgrzewających od tyłu dolną część powierzchni talerza antenowego lub w postaci osłony z folii lub z tworzywa sztucznego, pod którą w razie potrzeby jest wdmuchiwane ciepłe powietrze.