– Taką instalację można wykonać na cztery podstawowe sposoby, w tym numerze naszego czasopisma opiszę jeden z nich.
Instalacja składa się:
* z jednej anteny satelitarnej o rozmiarze 80-90 cm;
* konwertera typu monoblok z 4 gniazdami typu F, przeznaczonego do obsługiwania czterech niezależnych użytkowników;
* 4 kabli koncentrycznych, poprowadzonych od konwertera do poszczególnych pomieszczeń;
* 4 gniazd SAT lub RTVSAT (w najprostszym wariancie wystarczą same wtyki F);
* ewentualnie z anten dla telewizji naziemnej i radiofonii naziemnej, dołączonych z wykorzystaniem dodatkowych akcesoriów: wzmacniaczy antenowych, sumatora R+TV, rozgałęźnika 1x4, czterech sumatorów SAT+RTV.
Antena powinna razem z konwerterem tworzyć dobrze dobrany komplet, przeznaczony do obsługi dwóch wybranych satelitów, np. Hot Bird 13E oraz Astra 19,2E. Nie można kierować się samym napisem na konwerterze, gdyż ważna jest też geometria anteny satelitarnej – nie tylko jej rozmiar, lecz także głębokość tłoczenia, czyli parametr f/D. W tej sprawie dobrze jest zwrócić się do odpowiedzialnego sprzedawcy lub do osoby, która już zainstalowała identyczny komplet antena+konwerter typu monoblok.
Zastosowanie konwertera typu monoblok w wersji 2x4 (tzn. sygnał z 2 satelitów, obsługa 4 niezależnych użytkowników) jest bardzo wygodne, gdyż w jednej hermetycznej obudowie są umieszczone: 2 tuby promienników satelitarnych, 8 torów mikrofalowych, komplet przełączników sygnałów 8x4 wraz ze wzmacniaczami i 4 gniazdami typu F.
Jest to rozwiązanie tanie, łatwe i wygodne w montażu. Wadą jest obsługa do 4 użytkowników, gdyż na tym kończą się możliwości dostępnych w sprzedaży detalicznej konwerterów typu monoblok (przystosowanych do odbioru sygnałów z 2 satelitów).
W następnym numerze naszego czasopisma opiszę bardziej rozbudowane i droższe instalacje satelitarne, które stwarzają większe możliwości.
mgr inż. Seweryn Kobyliński