– Podstawowe znaczenie ma fabryczne przystosowanie telewizora do odbioru takich sygnałów telewizji cyfrowej, jakie będą nadawane w naszym kraju. Brak właściwego tunera cyfrowego w nowym telewizorze i konieczność zakupu dodatkowej przystawki cyfrowej (nazywanej za granicą set top box) to nieporozumienie, gdyż w sumie jest to rozwiązanie droższe i niewygodne, np. ze względu na używanie dodatkowego pilota.
Nie zostały jeszcze wprowadzone w Polsce przepisy, zmuszające sprzedawców do informowania klientów o tym, czy konkretny typ telewizora jest – czy nie jest przystosowany do odbioru programów naziemnej telewizji cyfrowej NTC. Przyczyną opóźnień jest umieszczenie tych przepisów we wspólnym projekcie ustawy o wdrożeniu NTC, która jest od wielu miesięcy dyskutowana na wysokich szczeblach. Ustawa została w połowie maja poddana głosowaniu w Sejmie i prawdopodobnie za kilka miesięcy wejdzie w życie.
Intencja była dobra – umieszczenie wielu przepisów dotyczących NTC w jednym zbiorowym akcie prawnym. Skutki tej intencji okazały się niekorzystne. W projekcie obszernej ustawy znalazło się dużo decyzji szczegółowych, wzbudzających emocje urzędów państwowych i firm prywatnych. Opracowanie ostatecznego tekstu ustawy trwało kilkanaście miesięcy.
Z perspektywy czasu widać, że lepiej byłoby wprowadzić wcześniej odrębne rozporządzenie dotyczące handlowców – w sprawie obowiązku informowania klientów o przydatności sprzętu TV do odbioru programów cyfrowych NTC.
W dalszym ciągu zdarza się, że w sklepach, na tabliczkach informacyjnych przy telewizorach jest podanych kilka informacji zachęcających do kupna telewizora, a brakuje jasnej deklaracji, czy oferowany sprzęt jest przystosowany do naziemnej telewizji cyfrowej w tej wersji, jaka jest i będzie stosowana w Polsce, Czyżby sprzedawcy mieli coś do ukrycia? To się zdarza, bo w naszym kraju w magazynach znajduje się ćwierć miliona telewizorów pozornie nowoczesnych (z płaskimi ekranami), które nie są w stanie odbierać programów cyfrowych z polskich nadajników naziemnych. Pracownicy sklepów są oceniani za efekty sprzedaży, a nie za porady w interesie klientów.
Zdarza się, że w danych technicznych telewizora jest umieszczony tekst: wyrób przystosowany do odbioru naziemnych programów cyfrowych – a dalej, małymi literami: pod warunkiem dokupienia przystawki cyfrowej.
W Europie i w Polsce można w tej chwili spotkać w placówkach handlowych 5 odmian telewizorów, z których nie wszystkie są u nas przydatne. Sama nazwa telewizor cyfrowy nie gwarantuje możliwości oglądania programów NTC z krajowych nadajników.
Konieczny jest telewizor przystosowany do odbioru programów DVB-T, nadawanych w wersji MPEG4. Pełna oficjalna nazwa to MPEG4 część 10, czasem podaje się też oznaczenie dokumentu: H.264/AVC. W sprzęcie informatycznym są stosowane inne wersje MPEG4 np. MPEG4 część 4, przeznaczone do wolniejszej transmisji wideo przez Internet.
Oprócz tego w sprzedaży spotyka się kilka innych odmian odbiorników TV, wymienionych niżej.
1) Telewizor został wyposażony tylko w tuner analogowy. Nie jest on w stanie odbierać krajowych programów NTC, chociaż pracuje we wszystkich kanałach telewizji naziemnej i kablowej oraz został przystosowany do systemu telewizji kolorowej PAL, a często także NTSC i SECAM. Taki telewizor został zaprojektowany do odbioru fonii analogowej a często także cyfrowej Nicam, ale nie będzie w stanie odtwarzać fonii cyfrowej MPEG, emitowanej przez nadajniki NTC.
2) Produkt został wyposażony w dwa tunery: analogowy oraz cyfrowy MPEG2. Taki telewizor jest w Polsce nieprzydatny, gdyż nie obsługuje MPEG4.
3) Produkt został wyposażony w tuner cyfrowy drugiej generacji DVB-T2. Taki telewizor jest zbyt nowoczesny jak na polskie potrzeby, umożliwia dodatkowo odbiór programów NTC drugiej generacji T2, które nie będą w naszym kraju nadawane w najbliższych kilku latach. Czyli płacimy drożej, a nie otrzymujemy w zamian żadnych dodatkowych korzyści.
4) Telewizor został wyposażony dodatkowo w tuner kablowy DVB-C. Jest to dodatek, z którego w Polsce nie można korzystać, gdyż operatorzy telewizji kablowej nie dostarczają do takiego tunera modułów dostępu warunkowego.
Odrębną sprawą jest przydatność w naszym kraju telewizorów oferowanych do sprzedaży na innych kontynentach. Tak się składa, że parametry sygnałów TV, emitowanych z nadajników w USA, Japonii czy w Chinach są różne od europejskich. Nie polecam przywożenia telewizorów z odległych krajów, bo w Polsce mogą nie funkcjonować.
Inne istotne cechy telewizora to rozdzielczość, wielkość i typ ekranu oraz wyposażenie w dodatkowe gniazda. Jeżeli telewizor ma służyć przede wszystkim do odbioru programów cyfrowych z nadajników naziemnych oraz odtwarzania płyt DVD, to wystarcza pośrednia rozdzielczość ekranu (1366x768), nazywana HD ready. Także większość laptopów jest wyposażona w ekrany o rozdzielczości 1366x768 i bardzo dobrze współpracuje z telewizorami HD ready. Silnie reklamowane telewizory z ekranami o pełnej, wysokiej rozdzielczości 1920x1080, zwane full HD są droższe a może się okazać, że nie mają zauważalnych zalet. Przewiduje się, że krajowe programy NTC będą nadawane w rozdzielczości podstawowej SDTV, gdyż w 3 pierwszych multipleksach zabraknie miejsca na programy HDTV. Automatyczna konwersja rozdzielczości o jeden szczebel w górę, z SDTV do HD ready, daje dobre efekty wizualne. Konwersja o dwa szczeble, z SDTV do full HD może być odczuwalna jako pogorszenie obrazu, gdyż obnaża defekty i braki szczegółów.
Telewizor z ekranem o wysokiej rozdzielczości jest wskazany, jeżeli zamierza się korzystać z droższych pakietów satelitarnych z programami HD lub odtwarzać płyty Blu-ray z nagraniami HD.
Lepiej nie przesadzać z wielkością ekranu. Rozmiary obrazu 32 i 37 cali są zdecydowanie większe od dawniej używanych odbiorników TV, wyposażonych w kineskop. Telewizor 40 cali ma ekran o przekątnej 1 metr, jest przeznaczony do większych pomieszczeń. Bardzo duży ekran (powyżej 40 cali) jest kosztowny, ciężki, kłopotliwy w transporcie i wrażliwy na mechaniczne uszkodzenia.
Istotny jest sposób podświetlenia ekranu LCD. W tańszych modelach stosuje się świetlówki rurowe, w droższych – diody LED. Ekran z diodami LED jest droższy, za to obraz jest lepszej jakości, a cały produkt – cieńszy i lżejszy.
Wysoka częstotliwość odświeżania obrazu: 100, 200 lub więcej Hz jest przydatna w przypadku oglądania bardzo dynamicznie zmieniających się obrazów, np. programów sportowych, W innych sytuacjach nie daje zauważalnej poprawy jakości obrazu.
Minimum wyposażenia telewizora w dodatkowe gniazda to 2xHDMI, 1xUSB oraz komplet analogowy Scart i Cinch. Niemal wszystkie współczesne telewizory mają takie gniazda. Przydatne jest gniazdo USB nowego typu, nazywane USB REC, umożliwiające nagrywanie wizji i fonii na zewnętrznych nośnikach (pamięciach Pen Drive oraz HDD).