– Z tym jest rzeczywiście problem, gdyż brakuje inwestorów. Sprawa dotyczy miejscowości położonych w kotlinach i dolinach, gdzie nie będą docierać sygnały z regionalnych nadajników naziemnych. Pod względem technicznym zagadnienie zostało już opracowane – są produkowane gotowe przemienniki oraz przekaźniki cyfrowe o nazwie Gap Fillers. Są to ciekawe rozwiązania. Przekaźnik cyfrowy, zainstalowany na wzniesieniu, odbiera jedną anteną sygnał multipleksu cyfrowego z regionalnego nadajnika naziemnego, wzmacnia go i szybko nadaje w kierunku obsługiwanej miejscowości, przy wykorzystaniu drugiej anteny. Możliwe jest zachowanie tej samej częstotliwości odbioru i nadawania, co w technice analogowej byłoby wykluczone. Zachowanie tej samej częstotliwości bardzo upraszcza procedurę uzyskania pozwolenia dla obiektu nadawczego. Przy małej mocy wyjściowej przekaźnika, do 0,2 W, nie jest wymagany oddzielny przydział częstotliwości.
Trudności sprawia znalezienie inwestora, który zapłaciłby za projekty techniczne, modernizację masztów i anten, zakup i zainstalowanie przemienników lub przekaźników cyfrowych oraz pokrywanie bieżących kosztów eksploatacji i konserwacji.
* TP Emitel nie zamierza płacić, gdyż te obiekty nie są własnością spółki.
* Nadawcy komercyjni nie chcą pokrywać wydatków, bo lokalne przemienniki nie figurują na liście obiektów nadawczych, przydzielonych poszczególnym multipleksom.
* Lokalne władze samorządowe ociągają się z finansowaniem przemienników lub przekaźników cyfrowych, bo w swoich planach inwestycyjnych nie przewidziały środków finansowych na ten cel.
W niektórych krajach stosowane jest doświetlenie satelitarne obszarów, leżących poza zasięgiem naziemnej telewizji cyfrowej. W Polsce sprawa nie doczekała się poważniejszego potraktowania. Programy TV, wchodzące w skład trzech multipleksów naziemnych, nie zostały objęte wspólnym kodowaniem satelitarnym ani nie są zgrupowane w jednym transponderze satelitarnym.