– Pozornie wydaje się, że dekoder z wbudowanym dyskiem jest wygodniejszy, gdyż całość mieści się w jednej obudowie. Takie rozwiązanie ma jednak wady. Po pierwsze pojemność wbudowanego dysku jest często mała, np. 250 GB co prowadzi do wniosku, że wyrób jest przestarzały i dostawca pozbywa się zapasów magazynowych. Po drugie zainstalowany dysk szybko się zapełnia, konieczne jest kasowanie wcześniejszych nagrań. Wbudowanego dysku nie można w łatwy sposób wymienić na następny. Nawet specjaliści mają z tym problemy, ze względu na nietypowe formaty rejestracji.
Odmienna sytuacja występuje w przypadku podłączenia zewnętrznego dysku twardego przez złącze USB. Mamy swobodę w wyborze typu i pojemności dysku twardego. W tej chwili są dostępne miniaturowe dyski 2,5 cala o zróżnicowanej pojemności – atrakcyjne cenowo są dyski od 500 MB do 1 TB. Gdy dysk zewnętrzny się zapełni, wtedy nie trzeba kasować jego zawartości, można podłączyć następny. Wprawdzie każdy następny dysk to dodatkowy wydatek, ale można sobie stworzyć małą prywatną filmotekę.
System zapisu na twardym dysku nie pozwala na łatwe kopiowanie i rozpowszechnianie jego zawartości, gdyż tego zabraniają przepisy o ochronie praw autorskich. Producenci tak projektują swoje wyroby, aby było możliwe odtwarzanie nagrań przy zastosowaniu tego samego sprzętu, na którym dokonano zapisu. Nie jest to utrudnieniem w przypadku wykorzystywania nagrań do potrzeb własnych.