– Czytelnik zainstalował dużą antenę satelitarną, o średnicy 1,8 m, wyposażoną w konwerter na pasmo C. Antena ma tzw. zawieszenie biegunowe (z ang. polarmount) umożliwiające obracanie anteny w kierunku wielu satelitów geostacjonarnych. W przypadku skierowania anteny na Zachód brakuje programów z pozycji orbitalnych 43W, 55,5W oraz 58W. Na tych pozycjach jest umieszczonych w sumie 5 satelitów, z których 2 odpadają, bo nie mają wiązek nadawczych w kierunku Europy. Pozostają 3 satelity, które mają wiązki główne skierowane do krajów Ameryki Południowej i wiązki pomocnicze w kierunku Europy Zachodniej i Środkowej. Są to satelity:
Intelsat 11 na pozycji 43,1W,
Intelsat 805 na pozycji 55,5W,
Intelsat 21 na pozycji 58W.
Jeżeli wykonać obliczenia kątów azymutu i elewacji, to okaże się, że elewacja (kąt wzniesienia ponad horyzontem) w Szczecinie wynosi dla tych satelitów:
Intelsat 11 – elewacja 10 st.
Intelsat 805 – elewacja 3 st.
Intelsat 21 – elewacja 1,6 st.
Dla poprawnego odbioru sygnałów satelitarnych potrzebna jest elewacja nie mniejsza niż 7 st. Przy bardzo małej elewacji odbiór sygnałów jest utrudniony, występuje dodatkowe tłumienie w atmosferze i zmiany kierunku odbioru, ze względu na przechodzenie wiązki przez niejednorodne warstwy powietrza. Z tych względów trzeba wyeliminować drugiego i trzeciego satelitę i pozostaje tylko jeden, Intelsat 11 na pozycji 43,1W. Przeglądając spis programów nadawanych z tego satelity w paśmie C okazuje się, że większość z nich jest zakodowana, w dodatku w dziwnych systemach, nie stosowanych w Polsce. Być może z pozycji 43,1W uda się odebrać pojedyncze programy, ale trzeba na nie „polować”, uwzględniając poniższe uwagi.
* Występuje wielogodzinne przesunięcie czasowe między Ameryką Południową a Europą, niektóre programy są nadawane w porze najlepszej oglądalności według czasu lokalnego.
* Dla anteny skierowanej w pobliże horyzontu może być potrzebna precyzyjna korekta „wschód-zachód” zamocowania biegunowego.
* Dla sygnałów odbieranych z polaryzacją liniową (H/V) może być potrzebna precyzyjna regulacja płaszczyzny polaryzacji, wykonywana najczęściej przez obrót konwertera w obejmie. Wcześniejsze generacje satelitów nadawały sygnały w paśmie C z polaryzacją kołową – w tym przypadku regulacja płaszczyzny polaryzacji była zbędna, ale konwerter miał bardziej skomplikowaną tubę promiennika.
* Programy nadawane z małą liczbą SR (Symbol Rate) są wąskopasmowe i trudniej je „upolować”. Ponadto nadawca musi pilnować, aby nie doprowadzić do przesterowania transpondera, a skutkiem tego jest redukcja mocy wyjściowej z satelity.
* W paśmie C mogą występować zakłócenia, pochodzące od innych stacji radiokomunikacyjnych, wykorzystywanych do łączności naziemnej. W Europie nastąpił odwrót od wykorzystywania pasma C dla potrzeb satelitarnej telewizji i telekomunikacji, częstotliwości tego pasma przydziela się innym użytkownikom. Dawniej częstotliwości pasma C podlegały w Polsce ochronie i koordynacji, uwzględniającej potrzeby telekomunikacji satelitarnej. Obecnie wielkie anteny satelitarne, pracujące w paśmie C i zainstalowane np. w Psarach koło Kielc zostały rozebrane i przeznaczone na złom. Pasmo C jest wykorzystywane satelitarnie przede wszystkim w Azji, Afryce i Ameryce.