– Decyzję w tej sprawie należało podjąć w 2009 r, w czasie opracowania projektów dotyczących krajowej NTC, a przed rozpoczęciem regularnego nadawania programów cyfrowych przez pierwsze multipleksy MUX1 i MUX2. Wówczas były do wyboru 3 warianty:* system DVB-T z kompresją MPEG2;* system DVB-T z kompresją MPEG4;* system DVB-T2.Wariant pierwszy był w 2010 r. popularny w Europie, ale przestarzały, zapewniał małą liczbę kanałów w multipleksie. W 2010 r. podjęto w Polsce formalne decyzje o wyborze drugiego wariantu, zatwierdzono i opublikowano oficjalne rozporządzenia. Uważam, że tamte decyzje były słuszne. Wariant drugi był wtedy nowoczesny, dostatecznie opracowany, na rynkach światowych można było nabyć sprzęt nadawczy i telewizory po niewygórowanych cenach. System DVB-T2 był wówczas w fazie eksperymentów technicznych. Gdyby w 2010 r. podjęto decyzję o stosowaniu w Polsce systemu DVB-T2, to wprowadzanie NTC w naszym kraju byłoby znacznie droższe i opóźnione o 3 lata. Obecnie w naszym kraju należy dokończyć plan wdrażania czterech multipleksów w dotychczasowym systemie, bez przeskakiwania do DVB-T2. Może okazać się, że ten system zostanie udoskonalony i pojawi się następca o nazwie np. DVB-T3. Ostatnio zakończono projektowanie nowego sposobu kompresji sygnału obrazu, który otrzymał nazwę H.265/HEVC. Jest to następca dotychczas stosowanej kompresji MPEG4, zwanej też H.264/AVC. Rezultaty są imponujące – nowa kompresja jest 4 razy bardziej efektywna od poprzedniej. W ciągu dwóch lat powinien zakończyć się etap testowania i może zostać podjęta seryjna produkcja urządzeń wykorzystujących kompresję H.265/HEVC. Wówczas będzie pora na podjęcie przemyślanej decyzji, czy w Polsce ominąć DVB-T2 i przeskoczyć do H.265/HEVC. Oczywiście dla kolejnych multipleksów o nazwach MUX5 i MUX6.