Po kilku tygodniach testów, 30 maja 2002 roku podjął regularną pracę. Przewidywaną żywotność określono na 12 lat, zatem pozostało mu jeszcze około pięciu lat orbitalnej misji. Na pozycji 22° West (którą określa się też jako 338° East), zastąpił Intelsata K (NSS-K). Jest to pozycja bardzo dobra dla transmisji transatlantyckich, z tego względu NSS-7 jest interesującym obiektem polowań na przekazy z drugiej półkuli, które bardzo często nie są kodowane. Sprzyja temu (brakowi kodowania) dość ubogie obłożenie transponderów przez regularne programy retransmitowane w paśmie Ku, a więc relatywnie niewielkie zainteresowanie odbiorców indywidualnych. Operatorem satelity NSS-7 jest SES NEW SKIES.
NSS-7 został wyposażony w 49 transponderów w paśmie C (polaryzacje kołowe) i 48 transponderów w paśmie Ku (polaryzacje liniowe), wszystkie o szerokości 36 MHz (niektóre źródła mówią o 36 transponderach w paśmie C i tyle samo w paśmie Ku). Dość skomplikowany układ wiązek promieniowania zapewnia bardzo duży obszar pokrycia, co doskonale ilustrują mapy. EIRP odpowiednio od 36 do 45 dBW dla wiązek w paśmie C i od 47 do 51dBW dla wiązek w paśmie Ku.

Cały tekst w sierpniowym numerze...