– Pojemność multipleksu zależy od szerokości pasma częstotliwości, jakie może on zajmować, oczekiwanej jakości obrazu i dźwięku, wybranego rodzaju modulacji oraz sposobu kompresji. W Polsce multipleksy w paśmie UHF mają do dyspozycji szerokość 8 MHz, a w paśmie VHF – szerokość 7 MHz. W paśmie UHF, stosując typową modulację DVB-T z kompresją MPEG4, w jednym multipleksie można umieścić 8 kanałów TV o zwykłej, standardowej rozdzielczości. W paśmie VHF, w którym ma działać ósmy multipleks, jest do dyspozycji mniejsza szerokość 7 MHz, a w niej zmieści się do 7 kanałów TV o standardowej szerokości. Wystąpiła przypadkowa zbieżność – wypada 1 kanał TV na każdy MHz. Dotyczy to stosowanego w Polsce DVB-T z MPEG4. W niektórych krajach przyjęto niepełną jakość i rozdzielczość obrazu, wówczas w jednym multipleksie można zmieścić więcej kanałów TV. * Około 12 kanałów TV, jeśli stosuje się DVB-T z MPEG4.* Około 20 kanałów TV, jeśli wprowadzi się nowy system DVB-T2 z zaawansowaną kompresją. W ten sposób stosując tylko jeden ogólnokrajowy multipleks można zaspokoić podstawowe zapotrzebowanie na naziemną telewizję cyfrową.