– Pierwotnie sieć telewizji kablowej była przeznaczona do przesyłania sygnałów telewizyjnych i ewentualnie radiofonicznych w jednym kierunku – od stacji czołowej do odbiorników RTV. ródłem sygnałów były przede wszystkim anteny satelitarne. Z upływem czasu sieć się rozrastała, obejmowała całe osiedla lub dzielnice. W celu poprawy jakości sygnału kable koncentryczne pomiędzy osiedlami i budynkami zastępowano światłowodami, a obok/zamiast sygnałów analogowych pojawiały się cyfrowe. Pozostawała ta sama struktura sieci kablowej, od jednego punktu centralnego do wielu punktów odbiorczych. Występuje tendencja do lepszego wykorzystania istniejących sieci telewizji kablowej, zaoferowania użytkownikom możliwości korzystania z Internetu, telefonu oraz z innych usług np. zamawiania programów na życzenie czy aktywnego udziału w programach prowadzonych na żywo. Do tego celu jest konieczna dwukierunkowa transmisja sygnałów pomiędzy punktem centralnym a punktami odbiorczym, przy czym kierunek zwrotny od punktu odbiorczego do centrali może mieć mniejszą przepustowość. Do tego celu można wykorzystać kabel koncentryczny, który ma dobre
własności transmisyjne. * Jest szerokopasmowy – jego górna częstotliwość może przewyższać 1000 MHz, czyli jest znacznie wyższa od osiąganej w symetrycznym kablu telefonicznym.*
Jeden kabel koncentryczny wystarcza do transmisji dwukierunkowej np. na zasadzie rozdziału pasm częstotliwości.* Kabel koncentryczny jest bardzo dobrze ekranowany – odporny na zakłócenia występujące na zewnętrz, nie promieniuje też zakłóceń do otoczenia.* Kabel koncentryczny jest wygodny w montażu, elastyczny, nie wymaga stosowania zgrzewarek. W sumie kabel koncentryczny jest chętnie stosowany na trasach do kilkuset metrów, np. w budynkach mieszkalnych. Pozostaje konkurencyjny w porównaniu ze światłowodem, kablem telefonicznym czy kablem wieloparowym typu UTP. W celu przystosowania starej sieci telewizji kablowej do transmisji dwukierunkowej konieczne jest dokonanie modernizacji. Nowa sieć kablowa musi mieć strukturę rozgałęźną (gwiaździstą) tzn. kable od skrzynki rozdzielczej muszą dochodzić odrębnie do każdego lokalu. Stara sieć o strukturze przelotowej (łańcuchowej), w której kabel jest poprowadzony kolejno od jednego lokalu do następnego, wymaga przebudowy. Wzmacniacze budynkowe muszą zostać wymienione na takie, które są dodatkowo wyposażone w kanał zwrotny.W stacji czołowej instaluje się routery wraz ze specjalistycznym oprogramowaniem, przeznaczone do obsługi tych abonentów, którzy zamawiają usługi multimedialne. Problemem jest występowanie w multimedialnej sieci kablowej sygnałów kanału zwrotnego o dużym napięciu. W celu ochrony sprzętu RTV przed przesterowaniem i zablokowaniem, wynikającym z obecności sygnałów kanału zwrotnego, konieczne jest zainstalowanie dodatkowych filtrów, gniazd lub zwrotnic. U abonenta, który nie korzysta z Internetu, wystarcza filtr górnoprzepustowy. U abonenta, który zamawia Internet, konieczna jest wymiana gniazda abonenckiego na multimedialne, przystosowane do przenoszenia kanału zwrotnego lub zainstalowanie zwrotnicy multimedialnej. Gniazdo multimedialne ma 3 wyjścia – oprócz typowych R i TV występuje trzecie wyjście oznaczone literą D, przeznaczone do dwukierunkowej transmisji danych. Do wyjścia D podłącza się modem, który umożliwia korzystanie z Internetu i ewentualnie telefonii internetowej. Transmisja kanału zwrotnego po jednym, wspólnym kablu z sygnałami RTV jest możliwa dzięki zastosowaniu separacji częstotliwościowej. Kanał zwrotny wykorzystuje niższe częstotliwości, a sygnały RTV do abonenta są przesyłane na wyższych częstotliwościach. Do separacji są stosowane filtry górnopasmowe i dolnopasmowe, wbudowane w zwrotnicę lub gniazdo multimedialne. Możliwe warianty kanału zwrotnego przedstawiłem w tablicy. Minimalny, podawany w międzynarodowych normach kanał zwrotny rozciąga się od 5 MHz do 30 MHz. W nowych sieciach kablowych często stosuje się trzeci wariant, z kanałem zwrotnym od 5 do 65 MHz. Odrębną sprawą jest zakres częstotliwości sieci kablowej w kierunku do abonenta. W tym kierunku jest przenoszona duża liczba sygnałów, poczynając od radiofonii UKF FM (87,5-108 MHz). Następnie w odstępach co 8 MHz występuje wiele kanałów TV, najpierw analogowych a dalej cyfrowych, w postaci multipleksów TV. Jest ciasno, z trudem znajduje się miejsce dla nowych sygnałów. W pojedyncze wolne miejsca są wstawiane sygnały internetowe, skierowane do abonentów. Kanały analogowe zajmują bardzo dużo miejsca, ale muszą być przesyłane, bo wielu abonentów telewizji kablowej nie chce zainstalować w swoich mieszkaniach specjalnych dekoderów, obsługujących sygnały cyfrowej telewizji kablowej DVB-C. To sytuacja przejściowa – metodą łagodnej perswazji, czyli stopniowego wyłączania kanałów analogowych, firmy kablowe skłonią abonentów do wymiany odbiorników analogowych na cyfrowe lub dostawienia dekoderów.