– To zależy od tego, jakie przepisy bierze się pod uwagę. Według przepisów światowych i europejskich AIZ są wariantem sieci kablowych. Współczesne sieci kablowe są przeznaczone do przesyłania sygnałów telewizyjnych, radiofonicznych oraz umożliwiają świadczenie usług interaktywnych. Zanika nazwa telewizja kablowa, pojawia się nazwa sieć kablowa, która jest przystosowana nie tylko do jednokierunkowego rozprowadzania sygnałów RTV, lecz także jest w stanie w dwóch kierunkach przesyłać sygnały internetowe i podobne. Użytkownik nie jest tylko widzem i słuchaczem, jeśli zechce, może być aktywnym uczestnikiem programów, np. zajmować własne stanowisko oraz zamawiać takie programy, jakie go interesują. Sieć kablowa jest pojęciem szerokim, zawiera w sobie różne odmiany sieci, niezależnie od ich wielkości, w tym antenowe instalacje zbiorowe oraz satelitarne instalacje zbiorowe. W Polsce przyjęto wiele lat temu, że antenowa instalacja zbiorowa (AIZ) jest czymś innym niż sieć telewizji kablowej. Pod nazwą AIZ była rozumiana lokalna instalacja, obsługująca nie więcej niż 250 użytkowników, rozprowadzająca jedynie programy RTV odbierane z nadajników naziemnych. Wszystko, co obsługiwało większą liczbę abonentów lub przesyłało dodatkowo inne rodzaje sygnałów, było zaliczane do sieci telewizji kablowej. Powodowało to różne utrudnienia administracyjne, między innymi konieczność rejestracji kablówki. Obecnie technika rozwinęła się, sieć budynkowa jest w stanie rozprowadzać sygnały pochodzące z różnych źródeł, np. z nadajników naziemnych, z transponderów satelitarnych czy ze światłowodów. Abonentom sieci budynkowej można zapewnić dostęp do Internetu na kilka sposobów, wykorzystując kable miedziane lub światłowodowe ewentualnie łącza radiowe lub mikrofalowe. Traci sens urzędowy podział na antenowe instalacje zbiorowe i telewizję kablową.