– Rzeczywiście są znaczne rozbieżności w wykorzystaniu poszczególnych kanałów TV w paśmie UHF, spowodowane kilkoma przyczynami. * Konieczne było uniknięcie kolizji częstotliwościowych z krajami sąsiednimi, stosującymi DVB-T oraz DVB-T2. Kolizji było wiele, bo Polska jest krajem o małej powierzchni, a ma wielu sąsiadów. * Trzeba było uwzględnić fakt, że krajowe instytucje cywilne i wojskowe wykorzystują jeszcze przestarzały sprzęt, pracujący w niektórych kanałach pasma UHF. To spuścizna po czasach PRL, w budżecie państwa ciągle brakuje pieniędzy na zakup nowszego sprzętu, pracującego w zakresach częstotliwości poza pasmem UHF.* W pobliżu granicy wschodniej i północno-wschodniej konieczne było uwzględnienie zastrzeżeń krajów sąsiednich do stosowania w Polsce niektórych kanałów z pasma UHF, wykorzystywanych za granicą do różnych celów np. do nawigacji lotniczej. W dwóch tablicach obok zestawiłem liczbę nadajników NTC, pracujących w Polsce w poszczególnych kanałach TV pasma UHF. W każdej rubryce podałem sumaryczną liczbę nadajników dużej, średniej i małej mocy. Pierwsza tablica dotyczy trzech multipleksów MUX1, MUX2, MUX3. Druga tablica dotyczy tylko MUX4, czyli telewizji mobilnej. Zwracają uwagę znaczne dysproporcje liczby nadajników, przypisanych do poszczególnych kanałów. Dla przykładu w kanałach 51 i 54 nie ma żadnego nadajnika z sieci MUX1, MUX2, MUX3, w kanałach 21 i 28 występują tylko pojedyncze nadajniki, a w kanale 29 jest ich aż 33. Równomierność wykorzystania kanałów TV w Polsce uległaby poprawie, gdyby można było uwolnić niektóre kanały i przeznaczyć je do utworzenia MUX5 i MUX6 oraz rozbudowy telewizji mobilnej.