– Spotykane w sprzedaży anteny satelitarne, przeznaczone do prywatnego użytku, nie są wyposażone w mechanizmy do płynnej, precyzyjnej regulacji położenia kątowego. Zarówno w poziomie (w azymucie) jak i w pionie (w elewacji). Przyczyną są koszty produkcji. W cenie poniżej 100 zł za kompletną antenę nie można wytworzyć mechanizmów do płynnej regulacji. Dokuczliwe jest ustawianie anteny w pionie, bo indywidualna antena satelitarna nie jest wyważona i ma silną tendencję do opadania w dół, gdyż talerz anteny wraz ze wspornikiem konwertera nie mają przeciwwagi. Można temu zaradzić, wykonując dodatkowe elementy mechaniczne. Łatwiej zapewnić płynną regulację obrotu w poziomie, instalując dodatkowy pierścień na pionowej rurze, która jest elementem wspornika antenowego. W Polsce najczęściej rura wspornika antenowego ma średnicę zewnętrzną 38 mm, więc można wykorzystać gotową mufę PP, spotykaną w sklepach hydraulicznych. Mufa do rur termozgrzewalnych 40 mm ma odpowiednią średnicę wewnętrzną, chociaż może wymagać wycięcia wewnętrznej przegrody. Trudniejszą sprawą jest wykonanie mechanizmu do płynnej regulacji położenia kątowego anteny w pionie. Na fotografiach przedstawiłem przykładowe rozwiązanie. Trzeba dodać elementy pełniące funkcje dźwigni oraz gwintowaną śrubę pociągową (służącą do ciągnięcia dźwigni antenowej a nie pociągu). Dźwignię można wykonać np. z aluminiowego ceownika 40 x 20 mm i przykręcić „na plecach” anteny satelitarnej. Na plecach, a nie bezpośrednio do talerza, aby go nie podziurawić. Rolę śruby pociągowej może pełnić gwintowany pręt np. M5, wyposażony w korbkę. Pręt M5 jest dostatecznie mocny a ma mały skok, zaledwie 0,8 mm, ułatwiający precyzyjną regulację. Trzecim istotnym elementem jest rurka, wsuwana od góry do wnętrza wspornika antenowego. Jak wspomniałem, wspornik ma zwykle średnicę zewnętrzną 38 mm, a wewnętrzną 35 mm. Jako wsuwaną rurkę można wykorzystać krótki odcinek zwykłej rurki PP o średnicy 32 mm lub stabilizowanej termicznie, o średnicy ok. 34 mm.W czasie regulacji ustawienia anteny satelitarnej zasadnicze śruby ściskające obejmy powinny być lekko odkręcone, aby możliwe było poruszanie anteny. Do precyzyjnego ustawienia wykorzystuje się śrubę z korbką. Po zakończaniu ustawienia anteny zasadnicze śruby dokręca się i usztywnia zamocowanie anteny. Dodatkowe elementy mechaniczne można zdemontować lub pozostawić, jeśli są odporne na korozję.