– Dla sygnałów telewizji i radiofonii: naziemnej, kablowej a czasem satelitarnej podaje się napięcie, a nie moc sygnału. Wyrażone w decybelach, względem jednego mikrowolta. Zapisuje się w postaci dBµV lub dBuV, małe u, jeśli brakuje greckiej litery mikro. Jeden mikrowolt to bardzo małe napięcie, rzadko używane. Skala jest następująca.
    0 dBµV to 1 µV
  20 dBµV to 10 µV    
  40 dBµV to 100 µV    
  60 dBµV to 1000 µV, czyli 1 mV (miliwolt),    
  80 dBµV to 10 mV    
100 dBµV to 100 mV
120 dBµV to 1000 mV, czyli 1 V
W telewizji i radiofonii napięcie sygnału podaje się dla jednego kanału analogowego lub multipleksu. W NTC minimalny poziom napięcia dla jednego typowego multipleksu musi wynosić 30 dBµV, poniżej 28 dBµV następuje zamrażanie i zrywanie obrazu. Pożądany jest poziom sygnału z zapasem, np. 45 dBµV.  Dla telewizji analogowej prawidłowy poziom napięcia sygnału powinien wynosić 60 dBµV, przy 50 dBµV jest zauważalne śnieżenie obrazu. Istotny jest też maksymalny poziom napięcia sygnału. Powyżej 90 dBµV może następować blokowanie tunera w telewizorze (objaw – brak obrazu), a powyżej 120 dBµV jego zniszczenie (uszkodzenie stopnia wejściowego). Poziom napięcia sygnału rzędu 120 dBµV występuje w kablu magistralnym instalacji budynkowej, a nie w gnieździe abonenckim.