A przecież taki system obowiązuje w Niemczech – jak kierownik z CDU, to zastępca z SPD. Mają pilnować się nawzajem, by w programie nie było przechyłu w jedną stronę, a skoro są, już w środku mają bronić się przed ingerencją z zewnątrz, nawet ze strony partii, którym sprzyjają. Nazywa się to „proporz system”, czyli po naszemu system parytetów partyjnych.
My tu namiętnie dyskutujemy o odpolitycznieniu mediów publicznych (no, nie wszyscy, bo właśnie uchwalona nowelizacja ustawy o radiofonii i telewizji może do końca upolitycznić i KRRiT, i media publiczne), a we Francji odbył się niedawno polityczny sabat czarownic związany z powołaniem prezesa telewizji publicznej. Kandydata wskazał prezydent Sarkozy, a w procesie zatwierdzania go wzięła udział CSA – Najwyższa Rada Audiowizualna (odpowiednik KRRiT) oraz odpowiedniki naszych sejmowych i senackich komisji kultury.

Cały artykuł we wrześniowym numerze...