– SFN to skrót angielskiej nazwy single frequency network, czyli po polsku – sieć o jednej częstotliwości. W naziemnej telewizji cyfrowej chodzi o sieć nadajników, wykorzystujących wspólną częstotliwość nośną. Korzyść z zastosowania sieci SFN polega na poprawieniu i wyrównaniu zasięgu terytorialnego. Konieczne jest spełnienie kilku warunków.
* Sąsiednie nadajniki, pracujące w tej samej sieci SFN, powinny nadawać dokładnie ten sam multipleks, czyli nie mogą w nich występować programy zróżnicowane regionalnie.
* Nadajniki powinny być położone blisko siebie.
* Częstotliwości nośne tych nadajników powinny być identyczne lub zbliżone do identycznych.
W praktyce sieci SFN nie muszą się składać z nadajników o dokładnie zsynchronizowanych częstotliwościach. Dopuszczalne są nieznaczne różnice, pod warunkiem, że będą one okresowo korygowane. Dzięki temu nadajniki mogą pracować autonomicznie, bez ciągłej synchronizacji. Chwilowy brak synchronizacji między nadajnikami w sieci SFN nie odbija się szkodliwie na możliwości odbioru sygnałów pochodzących z tej sieci. Pod warunkiem, że stosuje się wzorce częstotliwości wysokiej klasy, o nieznacznych różnicach częstotliwości.
W sieciach telewizji analogowej brak synchronizacji nadajników objawiał się w sposób fatalny – występowały silne zdudnienia i tzw. mora na ekranie. Konieczna była pełna zgodność lub offset precyzyjny częstotliwości.
Pomysł SFN powstał w czasie projektowania sieci tele- i radiokomunikacyjnych o podwyższonej niezawodności, przeznaczonych np. do celów rządowych lub militarnych, odpornych na awarie, zniszczenie w czasie działań wojennych lub sabotaż. Pomysł został wykorzystany do celów cywilnych, gdy pojawiły się miniaturowe i tanie wzorce częstotliwości o wysokiej precyzji. Wzorce te wymagają okresowej regulacji pomiędzy sobą. Jeśli ona nie nastąpi, wtedy sieć gorzej działa na granicach zasięgów, gdzie zdudniają się sygnały z dwóch lub większej liczby nadajników. W miejscowościach, w których dominuje sygnał z jednego, najbliżej położonego nadajnika, problem nie występuje.
Sytuacja braku zsynchronizowania częstotliwości miała miejsce w multipleksie MUX3, zajmowanym przez kanały TVP. W MUX3 występuje duża liczba nadajników, w tym lokalnych, ze względu na wymóg zapewnienia zasięgu zgodnego z granicami województw. Konieczne było zaprojektowanie regionalnych podsieci, w tym pracujących na zasadzie SFN.