Z jednej strony wyrażano zadowolenie, że wreszcie się pojawił, z drugiej jednak zwracano uwagę na gniazdo DVI zamiast HDMI, tylko jeden czytnik kart kodowych i niezbyt szybki procesor, co przy stawiającej wysokie wymagania Enigmie 2 powodowało, że odbiornik sprawiał wrażenie nieco ociężałego. Pierwszy problem nie był specjalnie dokuczliwy, bowiem producent, konstruując odpowiednio gniazdo DVI i wyposażając zestaw w odpowiedni kabel, niedogodność tego rozwiązania zminimalizował (wizja i fonia są transmitowane jednym kablem DVI – HDMI, a różnice w specyfikacji technicznej między DVI i HDMI można na tym etapie pominąć). W rozwiązaniu drugiego pomagało wykorzystanie programatorów Phoenix oraz (już nieco później) czytników Smargo USB. Na trzecią niedogodność recepty (poza optymalizacją kodu Enigmy 2) nie znaleziono.

Cały test w styczniowym numerze...