– Obecnie jest to praktycznie niewykonalne, należało o tym pomyśleć 10 lat wcześniej, najpóźniej przed rokiem 2010, w chwili wprowadzania w Polsce wymagań technicznych na urządzenia odbiorcze DVB-T. W tych wymaganiach należało dopisać rozdział o obowiązku wyposażenia urządzeń odbiorczych w moduł dostępu warunkowego. Z technicznego punktu widzenia można to uczynić w ten sposób, że wskaże się jeden lub kilka typów kodowania sygnału TV, obowiązujących dla całego kraju. Oraz wprowadzi się konieczność wyposażenia każdego telewizora, sprzedawanego w kraju w dekoder, umożliwiający odkodowanie sygnału TV.
Płatnik abonamentu RTV otrzymywałby kartę dostępową, którą wsuwałby do szczeliny dekodera w swoim telewizorze. Kartę można byłoby aktywować i dezaktywować zdalnie, dodatkowym sygnałem transmisji danych, dodanym do sygnału TV. W ten sposób osoba, która nie zapłaci abonamentu, zostałaby pozbawiona możliwości odbioru programów konkretnego nadawcy np. TVP lub innego nadawcy, który zdecydowałby się na wprowadzenie płatnych kanałów TV. Podobnie jak w platformach satelitarnych.
W chwili rozpoczęcia nadawania w Polsce pierwszych multipleksów zdecydowano inaczej – kanały w multipleksach mają być niekodowane, a urządzenia odbiorcze bez dekoderów, czyli tańsze. Obecnie nie można tego zmienić – wymagałoby to wymiany kilku milionów telewizorów.