– Nastąpiły zasadnicze zmiany w podejściu do napraw i serwisowania wszelkiego rodzaju wyrobów przemysłowych. Wyroby są tak projektowane aby rzadko się psuły w okresie pierwszych kilku lat od daty wyprodukowania. Liczba braków produkcyjnych jest mała, na poziomie pojedynczych procent. Jeśli jakiś pojedynczy egzemplarz ulegnie uszkodzeniu ze względu na ujawnienie się wady ukrytej, to nabywca często otrzymuje nowy egzemplarz, a uszkodzony jest złomowany. Wyroby mają konstrukcję modułową. Naprawa wyrobu typowo polega na wymianie całego modułu, a nie szczegółowej diagnostyce, lokalizacji i wymianie uszkodzonego podzespołu. Do celów serwisowych konieczne są szczegółowe instrukcje diagnostyki, regulacji i napraw, opracowane przez producenta i dostarczane tylko do autoryzowanych punktów obsługi. Także aktualizowane oprogramowanie, które jest dostępne w autoryzowanych punktach serwisowych. Oprogramowanie może występować w wielu wersjach regionalnych, w zależności od języka, jaki występuje w konkretnym kraju oraz wymaganych parametrów technicznych. Dla przykładu nawet w Europie występują różne odmiany naziemnej telewizji cyfrowej DVB-T oraz rastru kanałów TV. Produkowane telewizory są zwykle uniwersalne, a instalowane oprogramowanie decyduje o tym, na jaki rynek są przeznaczone. Dokumentacje techniczne, instrukcje serwisowe i oprogramowanie są skomputeryzowane i dostępne w sieciach zamkniętych, tylko dla osób, które prowadzą autoryzowane punkty serwisowe, Także dostęp do modułów i części zamiennych jest możliwy tylko dla upoważnionych osób. Magazyny części zamiennych znajdują się w niewielu krajach, czasem odległych. Transport lotniczy i firmy kurierskie zapewniają sprawne dostawy. Sprowadzenie potrzebnego elementu, nawet z końca świata, jest kwestią pojedynczych dni. W księgarniach technicznych nie można już kupić schematów ideowych oraz instrukcji technicznych w wersji papierowej, w postaci broszur czy książek. Bezpowrotnie minęły czasy, gdy telewizory i podobny sprzęt naprawiali monterzy, dojeżdżający do klientów, bo sprzęt ważył często powyżej 50 kg i był trudny do transportu. W podręcznej torbie monter miał lutownicę, miernik uniwersalny, zapasowe lampy, transformatory wysokiego napięcia itp. Dużym powodzeniem cieszyły się telewizory kolorowe wyprodukowane w ZSRR, bo często się psuły i na ich naprawie można było dobrze zarobić.