Nie nastąpił też przewidywany „koniec historii” ani nie doszło do „śmierci polityki”. Wśród entuzjastów nowych mediów często pojawia się jednak postawa znana jako endism („kończyzm”): nowa rzeczywistość ma oznaczać koniec instytucji z przeszłości – mediów, uniwersytetów, rządów, miast i regionów, także państw narodowych. Ale spokojnie, to tylko przejaw „technomiopii”, skłonności do przeceniania krótkofalowego oddziaływania nowej technologii i nieumiejętności przewidzenia efektów długofalowych.
A jednak tygodnik „Przegląd” zapytał niedawno medioznawców „Dlaczego telewizja przestaje być potrzebna polskiej młodzieży?”. Ankietowani podeszli do pytania z całą powagą. Dr Aleksandra Drzał-Sierocka powiedziała: „Rzeczywiście, wielu moich studentów deklaruje, że nie ma telewizora, co jednak nie znaczy, że nie mają oni dostępu do oferty telewizyjnej.

Cały artykuł w sierpniowym numerze...