Właśnie taka sytuacja ma miejsce w naszym kraju, przy okazji uruchamiania Naziemnej Telewizji Cyfrowej (DVB-T). To duże wyzwanie także ze względu na przyjęty tryb i sposób jej uruchamiania, który dodatkowo komplikuje cała operację.
Większość spraw i zagadnień związanych z każdym takim przedsięwzięciem regulowana jest za pomocą przepisów prawnych. Okazuje się jednak, że pozostaje wiele obszarów nieuregulowanych, uregulowanych niewystarczająco, lub takich, które stanowią potencjalne pole kolizji. Są też sprawy, które można rozwiązać na kilka sposobów, każdy z nich mieści się w granicach prawa, ale nie przyjęcie jednolitych rozwiązań, mogłoby wpłynąć negatywnie na wynik końcowy, w niektórych sytuacjach wręcz uniemożliwić jego osiągnięcie. W przypadku DVB-T ma to szczególne znaczenie na obszarach przygranicznych, na których trzeba brać pod uwagę działania sąsiednich krajów, nie podlegających naszym uregulowaniom prawnym, ale przede wszystkim dbających o własne interesy. Co wtedy zrobić? Sięgnąć do Kodeksu Dobrych Praktyk (KDP).

Cały tekst w październikowym wydaniu...