– Od czasu do czasu pojawiają się informacje o badaniu możliwości wykorzystania nadajników telewizji naziemnej do rozsyłania programów UHD 4K. Kilka krajowych firm prowadzi zaawansowane badania, dotyczące techniki UHD 4K, w celu zdobycia dokładnego rozeznania. Początkowo badania ograniczają się do sprzętu zgromadzonego w laboratoriach badawczych, nie wymagają urzędowych koncesji ani przydziałów częstotliwości. Szansy szuka się w zastosowaniu systemu DVB-T2 zamiast dotychczasowego DVB-T oraz kompresji wizji HEFC zamiast MPEG4. Każdy z tych sposobów może poprawić możliwości cyfrowego kanału TV o ok. 30%. To za mało, aby radykalnie podwyższyć przepustowość w cyfrowej telewizji naziemnej. Wniosek zapewne będzie taki, że w jednym multipleksie telewizji naziemnej uda się zmieścić jeden prawdziwy kanał UHD 4K, bo dla dwóch kanałów o super rozdzielczości zabraknie miejsca. Orientacyjne możliwości jednego multipleksu w DVB-T2, z HEFC, przedstawiają się następująco:– jeden kanał UHD plus jeden HD,– trzy kanały HD,– jedenaście kanałów SD.Badania laboratoryjne nie wystarczą. Medium transmisyjne w postaci przyziemnej warstwy troposfery ma specyficzne cechy, których nie można zasymulować w warunkach laboratoryjnych. Między innymi trudności sprawia duża zależność od pogody, występowanie odbić sygnału i wielodrożności. Wymaga to przeprowadzenia testów praktycznych, z wykorzystaniem nadajnika naziemnego DVB-T2. Temu mają służyć badania w rzeczywistych warunkach terenowych, które może wykonać np. TVP we współpracy z firmą EmiTel.W przyszłości trzeba będzie podjąć strategiczną decyzję – do czego ma służyć naziemna telewizja cyfrowa? Czyli dokonać wyboru między liczbą kanałów TV, a ich rozdzielczością. W tej chwili w jednym typowym krajowym multipleksie mieści się 8 kanałów SD. Pójście w kierunku wysokich rozdzielczości oznaczałoby znaczną redukcję liczby kanałów TV i zapewne liczby nadawców.