– To zależy w którym kraju. W krajach zamożnych lub o małej gęstości zaludnienia może to nastąpić. Administracje niektórych państw, w tym europejskich, zgłaszają taką możliwość. Przyczyną jest mała pojemność zasobów częstotliwości, które można przeznaczyć, obecnie i w przyszłości, dla potrzeb telewizji naziemnej. Wynika z tego brak miejsca na rozwój i wprowadzanie nowych technik, takich jak telewizja UHD 4K.
Występuje odwrotna tendencja, aby zabierać kanały telewizji naziemnej i przeznaczać dla Internetu mobilnego. Taka presja nasila się w krajach Europy Zachodniej. Już zabrano telewizji naziemnej pasmo 800 MHz, pojawiają się podchody, aby pasmo 700 MHz także odebrać telewizji. Istniejący w Polsce przydział kanałów i multipleksów naziemnych uda się utrzymać do lat 2022 – 2025, potem konieczna będzie daleko idąca weryfikacja, na skalę międzynarodową. W praktyce oznacza to burzliwą dyskusję i nową konferencję światową WARC.
Polska będzie musiała bronić się, aby zachować dotychczasową liczbę kanałów TV naziemnej, zapewne korygując w dół liczbę multipleksów. Koniczne może okazać się wprowadzenie w naszym kraju DVB-T2 zamiast dotychczasowego DVB-T. Korzyść z większej pojemności multipleksu w DVB-T2 trzeba będzie przeznaczyć na obronienie liczby kanałów TV naziemnej (obecnie około 30), a nie na wprowadzanie HD czy UHD 4K.
W Polsce utrzymuje się duże zainteresowanie odbiorem telewizji naziemnej, bo wystarczy mieć typowy telewizor, dostępny w sklepach, oraz tanią antenę naziemną, łatwą do zainstalowania. Liczba gospodarstw domowych, odbierających w naszym kraju TV naziemną, utrzymuje się na poziomie kilku milionów. Entuzjazm po stronie nadawców zmalał, bo niektóre kanały TV naziemnej mają oglądalność na poziomie 1%. Przy takim wskaźniku oglądalności trudno jest firmom medialnym wyżyć z nadawania reklam. Na razie wszyscy nadawcy przyczaili się i czekają – a nuż koniunktura się poprawi. W Polsce w dalszym ciągu obowiązują przepisy o zakazie kodowania telewizji naziemnej oraz o jawnym udziale w niej zagranicznych koncernów.