|
|
Pan Leszek Zaręba z Poznania chciałby zorientować się, jaka jest różnica między nadawaniem satelitarnym DVB-S a DVB-S2 i po co wprowadza się zamieszanie, zmieniając sposób nadawania?
|
|
Zasadniczy powód DVB-S2 umożliwia zwiększenie pojemności nadawania satelitarnego, orientacyjnie o 60 % w porównaniu ze zwykłym DVB-S. Dzięki temu można na jednym transponderze satelitarnym umieścić więcej programów lub mogą to być programy wyższej jakości, np. z wysoką rozdzielczością HDTV. Oszczędności Dzięki wprowadzeniu DVB-S2 nadawcy nie muszą zamawiać następnych transponderów na satelitach. Najwyższą pozycją w kosztorysie wydatków u nadawców satelitarnych są koszty wynajęcia transponderów – na poziomie milionów Euro. Wprowadzenie DVB-S2 zahamowuje wzrost kosztów u nadawców, chociaż nie zwalnia z nakładów na wprowadzenie nowych rozwiązań technicznych. Wzrost wydatków DVB-S2 to konieczność częściowej wymiany sprzętu, wymagająca nakładów u nadawców i odbiorców. Nadawcy muszą zmodernizować swoje urządzenia, wymieniając w naziemnych stacjach dosyłowych kodery, modulatory i konwertery nadawcze. Konieczność wymiany dekodera DVB-S2 wymaga przede wszystkim nowego odbiornika satelitarnego lub dekodera. Satelitarne odbiorniki cyfrowe pierwszej generacji, stosowane od ponad 10 lat, są przeznaczone tylko do zwykłych sygnałów DVB-S. Nadeszła pora na ich wymianę na nowy sprzęt. Wymiana to słowo delikatne, gdyż nie uda się wykonać tej operacji bez ponoszenia kosztów. Jeżeli stary odbiornik satelitarny jest naszą własnością, wtedy musimy postarać się o nowy, dokonując zakupu lub zamawiając dekoder na wynajem. W obu przypadkach trzeba płacić – albo jednorazowo albo w postaci składek miesięcznych. W innej sytuacji są osoby, które do tej pory były abonentami jednej z platform cyfrowych i wynajmowały dekoder, płacąc miesięczną składkę za jego wypożyczenie. Po zakończeniu okresu lojalnościowego mogą wypowiedzieć umowę i zwrócić dotychczasowy dekoder. Antena satelitarna i konwerter System DVB-S2 wymaga dobrej anteny satelitarnej i konwertera o wysokich parametrach. Antena zbyt mała, np. 50 cm mogła w stopniu dostatecznym odbierać programy DVB-S, ale nie będzie w stanie zapewnić poprawnego odbioru programów DVB-S2. Antena dla DVB-S2 musi mieć duży zysk energetyczny oraz ostrą charakterystykę kierunkową, aby eliminowała sygnały zakłócające, które mogą przedostawać się z satelitów, położonych na sąsiednich pozycjach orbitalnych. Konwerter satelitarny dla DVB-S2 musi mieć mały współczynnik szumów i duże wzmocnienie oraz dodatkowo – ograniczone szumy fazowe i odporność na przesterowanie. Ta ostatnia cecha staje się istotna ze względu na jednoczesne występowanie w konwerterze bardzo dużej liczby sygnałów, np. 60 fal nośnych z transponderów satelitarnych o jednej polaryzacji (H lub V). Pojemność Zdolność transmisyjna jednego typowego transpondera satelitarnego wynosi przeciętnie: * jeden program TV w postaci analogowej, * 12 cyfrowych programów standardowych SDTV w DVB-S, * 20 cyfrowych programów standardowych SDTV w DVB-S2. Zamiast cyfrowych programów standardowych mogą być nadawane programy o wysokiej rozdzielczości HDTV (orientacyjny przelicznik 1 program HDTV zamiast 3 SDTV) oraz programy radiofoniczne. Możliwe jest przesyłanie w jednym transponderze różnych składanek sygnałów cyfrowych, zawierających programy HDTV, SDTV oraz radiofoniczne. Jednoczesne nadawanie DVB-S i DVB-S2 Tylko na oddzielnych transponderach. Jest stosowane przez platformy cyfrowe, które mają aktualnie wielu abonentów wyposażonych albo w dekodery starszego typu (DVB-S) albo nowszego typu (DVB-S2). DVB-S2 a satelita Transpondery satelitarne są bardzo uniwersalne, mogą być wykorzystywane do przesyłania sygnałów analogowych oraz cyfrowych DVB-S a także DVB-S2. Nie trzeba zamawiać ani produkować specjalnych satelitów ani transponderów dla DVB-S2. Modulacja 4PSK i 8PSK w jednej platformie cyfrowej Jest to możliwe i w praktyce chętnie stosowane przez różne platformy cyfrowe, także krajowe. W jednej platformie, ale na różnych transponderach. Kompresja MPEG2 i MPEG4 DVB-S2 może wykorzystywać zarówno starszy system kompresji MPEG2 jak i nowszy MPEG4. Dopuszczalne są różnorodne kombinacje kompresji MPEG, modulacji PSK i standardów DVB. Sprzęt nowej generacji, zainstalowany zarówno w ośrodkach nadawczych, jak i u odbiorców, pozwala na swobodny wybór każdej z tych kombinacji. Najstarsza i najmniej efektywna, to MPEG2 + 4PSK + DVB-S. Najnowsza i najbardziej efektywna kombinacja: MPEG4 + 8PSK + DVB-S2. Podział transpondera na DVB-S i DVB-S2 Podział byłby możliwy np. zasadzie pół transpondera dla DVB-S oraz pół dla DVB-S2, przy zastosowaniu dwóch niezależnych fal nośnych o różnych częstotliwościach. Taki sposób nie jest w praktyce stosowany, bo zmniejsza pojemność, gdyż trzeba zachować odstęp ochronny pomiędzy połówkami transpondera. Kodowanie DVB-S2 Podobnie jak wszystkie sygnały cyfrowe, także DVB-S2 można łatwo zakodować, ale nie jest to konieczne. Zależy to od intencji nadawcy satelitarnego. W praktyce ponad połowa sygnałów DVB-S2 jest zakodowanych, ale można znaleźć także wiele niekodowanych. Szczegółowe informacje na ten temat można przeczytać w każdym numerze TVSat Magazynu, na stronach „Niekodowane cyfrowe kanały telewizji satelitarnej”. Ostatnio przybyła tablica „Niekodowane kanały HDTV i kanały HDTV polskich platform cyfrowych”. W kolumnie Stand. są podane informacje o rodzaju DVB, a w kolumnie Modulacja – o PSK. Czarną czcionką zaznaczono w tych tablicach programy niekodowane, a kolorami – programy różnych krajowych platform cyfrowych. Odbiorniki DVB-S2 z czytnikiem kart kodowych czy bez To zależy od przeznaczenia w chwili obecnej i w przyszłości. Najtańsze odbiorniki satelitarne, przystosowane jedynie do odbioru programów niekodowanych, nie są wyposażone w dekoder, ani nie mają możliwości zainstalowania w przyszłości dekodera. Droższe odbiorniki satelitarne mają gniazda, umożliwiające wsunięcie modułu dostępu warunkowego, wyposażonego w dekoder oraz w szczelinę na kartę kodową. Odbiorniki satelitarne, rozprowadzane przez platformy satelitarne mają zainstalowany wewnątrz dekoder, przeznaczony tylko do jednego systemu kodowanie, przyjętego do stosowania przez daną platformę satelitarną. Podane powyżej cechy występowały już w sprzęcie satelitarnym poprzedniej generacji, przeznaczonym dla DVB-S i pozostają aktualne dla DVB-S2. |
|
Wr�� do pyta� z poprzednich numer�w
|
|
|
|