– Niektóre typy współczesnych telewizorów mają taką możliwość, można to rozpoznać po charakterystycznych napisach:
* USB REC (USB Recording) – czyli nagrywanie poprzez gniazdo USB;
* TimeShift – czyli odtwarzanie z przesunięciem w czasie.
Tego rodzaju napisy informacyjne są umieszczane w instrukcji obsługi telewizora i na opakowaniu kartonowym oraz pojawiają się w menu ekranowym.
Sama obecność gniazda USB w telewizorze nie przesądza o tym, że jest możliwe dokonywanie bezpośrednich nagrań cyfrowych. Produkowane w poprzednich latach telewizory miały jedynie funkcję odtwarzania plików multimedialnych (tzw. Media Player), umożliwiającą wyświetlanie na ekranie telewizora fotografii cyfrowych, filmów lub tekstów oraz słuchanie plików fonicznych, zarejestrowanych wcześniej na nośnikach wyposażonych w złącze USB.
Do nagrywania poprzez gniazdo USB wykorzystuje się najczęściej jeden z dwóch rodzajów pamięci masowych;
a) pamięć półprzewodnikową (tzw. PenDrive);
b) zewnętrzny, przenośny dysk twardy.
Każdy 1 GB pojemności pamięci wystarcza orientacyjnie do nagrania 26 min programu TV o standardowej rozdzielczości. PenDrive o pojemności 8 GB kosztuje około 50 zł, umożliwia nagranie programów trwających ponad 3 godz. Dysk twardy o pojemności 320 GB pozwala na umieszczenie około 150 godz. nagrań wizyjnych, kosztuje do 200 zł. Wadą dysku twardego są większe gabaryty, wrażliwość na wstrząsy oraz mały szum w czasie pracy, wynikający z szybko wirującego talerza.
Programy cyfrowe o wysokiej rozdzielczości (HDTV) też mogą być nagrywane, lecz zajmują 4-krotnie więcej miejsca na dysku twardym. Na razie to pieśń przyszłości, bo programy HDTV nie są jeszcze emitowane z krajowych nadajników naziemnych.
Zazwyczaj z gniazda USB telewizora jest możliwe nagrywanie tylko programów cyfrowych, pochodzących z telewizji naziemnej. Producenci nie przewidzieli nagrywania programów analogowych, gdyż zwiększa to cenę telewizora, a perspektywicznie byłoby mało przydatne, bo przecież emisje analogowe będą zanikać w najbliższych trzech latach.
O wyposażeniu telewizora w gniazdo USB z funkcją nagrywania decyduje nowoczesność telewizora (czyli data jego zaprojektowania), a nie cena detaliczna. Drogie cyfrowe odbiorniki TV, kupione kilka lat temu, nie mają takiej możliwości – a tymczasem najnowsze, stosunkowo tanie, np. z ekranem 24-calowym lub 32-calowym mogą być fabryczne przystosowane do nagrań poprzez gniazdo USB.
Format plików nagrywanych z telewizora w pamięci USB jest specyficzny. Może okazać się, że nagrań dokonanych w jednym odbiorniku TV nie można odtworzyć w innym. Przydałaby się normalizacja formatu zapisu.
Interesująca jest funkcja odtwarzania z przesunięciem w czasie (TimeShift). Pozwala ona na odtwarzania od samego początku programu TV w chwili, gdy jego nadawanie jeszcze trwa, nie zaburzając procesu dalszego nagrywania. Taka dziwna operacja jest możliwa dzięki temu, że wpisywanie do pamięci i pobieranie pakietów cyfrowych następuje cyklicznie, bardzo szybko, a ludzkie zmysły nie zauważają nieciągłości.
Podstawowe zastosowanie funkcji TimeShift – to odtwarzanie programów w późniejszym, dogodnym dla nas czasie. Możliwe jest także odtwarzanie w innym tempie – przyśpieszonym lub zwolnionym. Bardzo przydatne może okazać się eliminowanie wstawek reklamowych na zasadzie szybkiego przechodzenia do odtwarzania następnych odcinków programu TV, zapisanych już w pamięci USB. Nie trzeba będzie tracić czasu na przymusowe oglądanie bloków reklamowych.